باب سوم-فصل هفتم - تأمین دلیل و اظهارنامه مواد 149 الی 157
فصل هفتم - تأمین دلیل و اظهارنامه
مبحث اول - تأمین دلیل
ماده 149 - در مواردیکه اشخاص ذینفع احتمال دهند که درآینده استفاده از دلایل و
مدارک دعوای آنان ازقبیل تحقیق محلی و کسب اطلاع ازمطلعین و استعلام نظر
کارشناسان یا دفاتر تجاری یا استفاده از قرائن و امارات موجود در محل و یا دلایلی
که نزد طرف دعوا یا دیگری است، متعذر یامتعسر خواهد شد، میتوانند از دادگاه
درخواست تأمین آنها را بنمایند.
مقصود از تأمین در این موارد فقط ملاحظه و صورتبرداری از اینگونه دلایل است.
ماده 150 - درخواست تأمین دلیل ممکن است درهنگام دادرسی و یا قبل از اقامه دعوا
باشد.
ماده 151 - درخواست تأمین دلیل چه کتبی یا شفاهی باید حاوی نکات زیرباشد:
1 - مشخصات درخواستکننده و طرف او.
2 - موضوع دعوایی که برای اثبات آن درخواست تأمین دلیل میشود.
3 - اوضاع و احوالی که موجب درخواست تأمین دلیل شده است.
ماده 152 - دادگاه طرف مقابل را برای تأمین دلیل احضار مینماید ولی عدم حضور او
مانع از تأمین دلیل نیست. در اموری که فوریت داشته باشددادگاه بدون احضار طرف،
اقدام بهتأمین دلیل مینماید.
ماده 153 - دادگاه میتواند تأمین دلیل را بهدادرس علیالبدل یا مدیر دفتر
دادگاه ارجاع دهد مگر در مواردی که فقط تأمین دلیل مبنای حکم دادگاهقرار گیرد در
این صورت قاضی صادرکننده رأی باید شخصاً اقدام نماید یا گزارش تأمین دلیل موجب وثوق
دادگاه باشد.
ماده 154 - در صورتی که تعیین طرف مقابل برای درخواستکننده تأمین دلیل ممکن
نباشد،درخواست تأمین دلیل بدون تعیین طرف پذیرفته وبهجریان گذاشته خواهدشد.
ماده 155 - تأمین دلیل برای حفظ آن است و تشخیص درجه ارزش آن در موارد استفاده،
با دادگاه میباشد.
مبحث دوم - اظهارنامه
ماده 156 - هرکس میتواند قبل از تقدیم دادخواست، حق خود را بهوسیله اظهارنامه
از دیگری مطالبه نماید، مشروط براین که موعد مطالبهرسیده باشد. بهطور کلی هرکس
حق دارد اظهاراتی راکه راجع به معاملات و تعهدات خود با دیگری است و بخواهد بهطور
رسمی بهوی برساند ضمناظهارنامه بهطرف ابلاغ نماید.
اظهارنامه توسط اداره ثبت اسناد و املاک کشور یا دفاتر دادگاهها ابلاغ میشود.
تبصره - اداره ثبت اسناد و دفتر دادگاهها میتوانند از ابلاغ اظهارنامههاییکه
حاوی مطالب خلاف اخلاق و خارج از نزاکت باشد، خودداری نمایند.
ماده 157 - درصورتی که اظهارنامه مشعر به تسلیم چیزی یا وجه یا مال یا سندی از
طرف اظهارکننده به مخاطب باشد باید آن چیز یا وجه یا مال یاسند هنگام تسلیم
اظهارنامه به مرجع ابلاغ، تحت نظر و حفاظت آن مرجع قرار گیرد، مگر آن که طرفین
هنگام تعهد محل و ترتیب دیگری را تعیین کردهباشند.
مبحث اول - تأمین دلیل
ماده 149 - در مواردیکه اشخاص ذینفع احتمال دهند که درآینده استفاده از دلایل و
مدارک دعوای آنان ازقبیل تحقیق محلی و کسب اطلاع ازمطلعین و استعلام نظر
کارشناسان یا دفاتر تجاری یا استفاده از قرائن و امارات موجود در محل و یا دلایلی
که نزد طرف دعوا یا دیگری است، متعذر یامتعسر خواهد شد، میتوانند از دادگاه
درخواست تأمین آنها را بنمایند.
مقصود از تأمین در این موارد فقط ملاحظه و صورتبرداری از اینگونه دلایل است.
ماده 150 - درخواست تأمین دلیل ممکن است درهنگام دادرسی و یا قبل از اقامه دعوا
باشد.
ماده 151 - درخواست تأمین دلیل چه کتبی یا شفاهی باید حاوی نکات زیرباشد:
1 - مشخصات درخواستکننده و طرف او.
2 - موضوع دعوایی که برای اثبات آن درخواست تأمین دلیل میشود.
3 - اوضاع و احوالی که موجب درخواست تأمین دلیل شده است.
ماده 152 - دادگاه طرف مقابل را برای تأمین دلیل احضار مینماید ولی عدم حضور او
مانع از تأمین دلیل نیست. در اموری که فوریت داشته باشددادگاه بدون احضار طرف،
اقدام بهتأمین دلیل مینماید.
ماده 153 - دادگاه میتواند تأمین دلیل را بهدادرس علیالبدل یا مدیر دفتر
دادگاه ارجاع دهد مگر در مواردی که فقط تأمین دلیل مبنای حکم دادگاهقرار گیرد در
این صورت قاضی صادرکننده رأی باید شخصاً اقدام نماید یا گزارش تأمین دلیل موجب وثوق
دادگاه باشد.
ماده 154 - در صورتی که تعیین طرف مقابل برای درخواستکننده تأمین دلیل ممکن
نباشد،درخواست تأمین دلیل بدون تعیین طرف پذیرفته وبهجریان گذاشته خواهدشد.
ماده 155 - تأمین دلیل برای حفظ آن است و تشخیص درجه ارزش آن در موارد استفاده،
با دادگاه میباشد.
مبحث دوم - اظهارنامه
ماده 156 - هرکس میتواند قبل از تقدیم دادخواست، حق خود را بهوسیله اظهارنامه
از دیگری مطالبه نماید، مشروط براین که موعد مطالبهرسیده باشد. بهطور کلی هرکس
حق دارد اظهاراتی راکه راجع به معاملات و تعهدات خود با دیگری است و بخواهد بهطور
رسمی بهوی برساند ضمناظهارنامه بهطرف ابلاغ نماید.
اظهارنامه توسط اداره ثبت اسناد و املاک کشور یا دفاتر دادگاهها ابلاغ میشود.
تبصره - اداره ثبت اسناد و دفتر دادگاهها میتوانند از ابلاغ اظهارنامههاییکه
حاوی مطالب خلاف اخلاق و خارج از نزاکت باشد، خودداری نمایند.
ماده 157 - درصورتی که اظهارنامه مشعر به تسلیم چیزی یا وجه یا مال یا سندی از
طرف اظهارکننده به مخاطب باشد باید آن چیز یا وجه یا مال یاسند هنگام تسلیم
اظهارنامه به مرجع ابلاغ، تحت نظر و حفاظت آن مرجع قرار گیرد، مگر آن که طرفین
هنگام تعهد محل و ترتیب دیگری را تعیین کردهباشند.
